De ontwikkeling van de Praktijkwaaier

De #ontwikkeling van de #praktijkwaaier

Hij was er eerst al in mijn hoofd en hart.
Toen kwam er de vraag van de mensen die stage bij mij liepen of ik dat ook kon omzetten naar iets wat ze in handen konden houden. Of ik dit met ze wilde delen, zodat ze het ook in hun eigen praktijk als #praktisch#instrument zouden kunnen gaan gebruiken.
Dat voelde voor mij als enorm compliment en het voelde vanuit mijn #juffenhart goed om mijn kennis via dit warme contact op die manier over te dragen.

Toen kwam de vraag of ik ook #workshops wilde organiseren. Dat voelde ook weer als een logische vervolgstap waarbij ik ook mijn #geesteskindje persoonlijk kon overhandigen aan de toekomstige gebruikers.

Toen de vraag kwam: ‘Kun je de Praktijkwaaier ook niet gewoon opsturen?’ Vond ik dat heel spannend, want die persoon kende mijn werkwijze, mijn verhaal en de kudde achter de Praktijkwaaier immers niet. Dus ontwikkelde ik het document met aanvullende informatie bij de Praktijkwaaier. Toen klopte het weer voor mij.

Inmiddels is de Praktijkwaaier verzonden naar #paardencoaches in #nederland #belgië #duitsland en gisteren ook voor het eerst naar #australië

Mijn moeder wenste voor haar dood, dat ik mijn passie de wereld zou laten #rondreizen ... deze stap in de ontwikkeling van de Praktijkwaaier is daarom voor mij persoonlijk enorm waardevol en van betekenis. Het maakt mij #trots op de weg die ik met mijn #paarden mag volgen en voel in dit soort momenten de #magie van de #liefde en de #verbinding met mijn #vakgenoten #wereldwijd

#dankbaar❤️

Wie is Charlotte en waar staat ze voor?

Charlotte van Iersel is kunstenares, lerares en systemisch paardencoach. Charlotte heeft door de Kunstacademie en de Pabo een didactische achtergrond verkregen en heeft daarna 7 jaar in het basisonderwijs gewerkt. Met dit CV en haar passie voor paarden kwam deze unieke methode PaardenPraatPlaten in het schooljaar 2016-2017 langzaam maar zeker tot stand en kreeg het in het schooljaar 2017-2018 een mooi vervolg. En ook in schooljaar 2018-2019 bouwden we verder aan onze droom en groeit ons concept steeds verder in ons groeiende netwerk.

Charlotte kwam op het idee omdat ze zelf heeft ervaren dat het werken met paarden zeer leerzaam en leuk is! Ook bij haar eigen dochter ziet ze de positieve meerwaarde hiervan en daarom wilde ze dit dolgraag ook met andere kinderen uit het basisonderwijs gaan delen en past ze de methode ook succesvol toe bij o.a. Ouder-Kind-Coachsessies en tijdens Inspiratiesessies voor teams, hulpverleners, leerkrachten en Interne Begeleiders.

Deze methode gaat uit van de 3 basisprincipes van het Systemisch werken met Paarden:

1.      Contact en Verbinding maken.

2.      Ordening.

3.      Balans in geven en nemen.

Nadat we deze drie lessen hebben gehad gaan we al onze ervaringen in een creatieve les verwerken.

Waar nodig zullen de Paarden of Charlotte een interventie doen, zodat bewustwording van het eigen gedrag op gang kan komen bij de kinderen. Zowel individueel als op groepsniveau.

Tot slot sluiten we de lessenreeks af met een reflectie opdracht en een presentatie van jezelf aan de groep en in de kudde. Dit mag aan de hand van je reflectie formulier en/of je logboekje en/of je eigen kunstwerk.

De andere kinderen, de leerkrachten en Charlotte mag je vervolgens ook nog uitnodigen om feedback te geven op je presentatie en/of op eerdere ervaringen die we hebben gedeeld in de afgelopen lessen.

Doordat we buiten met de paarden werken en in elke les verschillende werkvormen hanteren werken we op Sociaal-Emotioneel, Cognitief, Fysiek niveau met de kinderen (Hoofd, Hart & Handen).

Wat hopen we te bereiken?

We hopen een bijdrage te kunnen leveren met onze methode aan:

·        Het ontwikkelen van een positief zelfbeeld en sociale vaardigheden, alsmede het ontwikkelen van empathie bij kinderen met paarden tijdens schooltijd voor elk kind dat hier baat bij heeft.

·        Ervarend leren met behulp van Paarden, waarbij kinderen intense ervaringen opdoen, die na reflectie over deze ervaringen leiden tot verandering in cognitie, gedrag en/of fysieke gezondheid. Kortom een gezonde basisvorming in dienst van de thuissituatie van het kind of op school.

·        Dat de kinderen met onze krachtige systemische basisprincipes en positieve benadering komen tot eigen keuzes, eigen verantwoordelijkheid, positieve gevoelens, gevoelens van verbondenheid en zelfbevestiging. Kinderen die enthousiast zijn om te leren van en met elkaar en die samen willen bouwen aan hun toekomstdroom.

·        Dat we elk kind met deze methode in zijn of haar eigen kracht kunnen zetten.

·        We willen van elk kind een talent ontdekken en dit talent een stukje verder ontwikkelen samen met elkaar en met onze paarden. (Gardner & Enneagram)

·        We willen de kinderen bewust maken van de systemen om zich heen. Ze leren om deze systemen beter te begrijpen en om bewust te worden van eigen gedrag en dat van een ander en dit ook leren evalueren & waar nodig bijsturen.

·        Dat Paarden net als de kinderen en alle betrokken volwassenen op hun waarde(n) worden geschat en gezien voor wie ze in hun puurste vorm zijn.

Onze missie: De klas uit, de kudde in!

Enjoy!!!

We wensen je veel plezier met het avontuur dat jij nu net als ik met paarden mag gaan ervaren!

Geniet van deze reis en neem de feedback van de kinderen, de leerkrachten, je collega’s én de paarden ook bewust voor jezelf mee. Veel liefs Amor & Charlotte van Iersel - ‘Make Ideas Happen’

PaardenPraatPlaten #meditatie

Welkom... 

Welkom in onze kudde. Klein of groot. Kind of volwassene. Oud of jong of ergens daartussenin. Als een van de eersten, middelsten of als laatste. Voel maar even met welke plek je jezelf verbonden voelt. Kijk maar even welk paard jou het meest tot de verbeelding spreekt. Welkom in onze kudde. Wat fijn dat jij er bent. Ervaar hoe fijn het is om welkom te zijn en heet naast de anderen ook jezelf welkom. Heet iedereen met een vriendelijke glimlach welkom in onze kudde en accepteer van de ander en van jezelf de volledige eigen geschiedenis. Fijne en minder fijne gebeurtenissen sluit ze allemaal in je hart. Laat verwachtingen over anderen en jezelf los en begin bij het puurste allereerste begin waar alles gewoon goed is en puur. Kijk rustig naar alle paarden in de kudde met zachte ogen zonder oordeel. Blijf in het hier en nu. Ga niet in het verleden en ga ook niet in de toekomst. Alleen dit moment is belangrijk. Voel de rust in onze kudde als we alles verder los kunnen laten. Ga naar een plek in onze kudde waar aanwezig zijn goed voelt voor jou. Een lege plek of misschien juist ergens bij, op of naast een paard. In het midden van de kudde of juist helemaal erbuiten. Voel hoe deze plek past bij jou. Dit is jouw plek. Onze kudde gunt jou deze plek. Je mag deze plek volledig innemen. Dit is jouw plek! Word je gewaar hoe het op die plek voelt. Voel met wie je liefdevol in verbinding bent. Naast wie sta je? Wie staat er achter je? Of wie staat er voor je? Wat heb jij nu verder nog nodig om welkom te zijn? Wil je een beweging maken of wil je iets zeggen in onze kudde? Volg in gedachten deze beweging of spreek in gedachte deze zin maar uit. Neem hiervoor maar gewoon even je tijd. Voel dat onze kudde dit toestaat zonder verwachtingen en zonder oordeel. Respectvol, liefdevol en onvoorwaardelijk is onze kudde er voor jou. Bedank onze kudde voor de manier waarop jij en de ander vanaf nu welkom mogen zijn.

PaardenPraatPlaten #sprookje

Het sprookje van NU

Er is een wereld waarin iedereen welkom is en tijd heeft voor elkaar. In die wereld beseft iedereen dat dit namelijk het grootste geschenk van het leven is. In die wereld is iedereen zich heel bewust van zijn of haar eigen plek en levensdoel. We mogen er als avonturiers op reis om daar te komen waar we écht willen zijn. Ons innerlijk kompas en onze ziel onderwijzen ons de weg. In die wereld hoeven we niets te worden als we later groot zijn, maar mogen we gewoon puur zijn in onze eigen natuur. Deze wereld noemen wij NU.

Als een golfbeweging kun je het voelen in je hart als je het woord NU  schrijft. Je schrijft het als een soort eb en vloed. Als je er bent geeft deze prachtige wereld je meteen al vreugde en een gevoel van dankbaarheid! In  NU  leeft een kudde paarden waarbij alle kinderen van moeder aarde welkom en heerlijk zichzelf mogen zijn.

In de kudde van NU  is liefdevol samenleven de enige regel of wet. Toen die ene ochtend Bliksem daar levenloos op de grond lag naast Dotje was het muisstil in NU. Je kon een spelt in een hooiberg horen vallen. De hele kudde had maanden lang uitgekeken naar de geboorte van dit lieve en vermoedelijk ondeugende hengstveulentje. Zachtjes hadden de andere paarden al die maanden aan de buik van Dotje gesnuffeld en heel af en toe zagen ze dan hoe dat kleine hoefje van binnenuit een trapje naar de buitenwereld maakte als teken van leven en vreugde voor de kudde van  NU.

Dotje stond die ochtend roerloos naast haar doodgeboren hengstveulentje Bliksem. De andere paarden Sekur, Vlerk, Liberty en Amor treurden op gepaste afstand met haar mee. Nozem kon het niet aanzien. Hij vond het veel te pijnlijk.  Duwde keer op keer tegen het kleine veulenventje aan. Hij wilde niet geloven dat dit nieuwe leventje NU  al klaar was. Hij wilde Bliksem het liefst met heel zijn hart weer levend schudden. Maar ook hij ondervond dat het verdriet van de kudde, maar ook zijn onmacht en woede, Bliksem nooit terug zou halen naar NU. 

Alles voelde zo leeg zonder Bliksem in NU. De kudde begreep echt niet waarom Bliksem niet had mogen blijven leven. Dotje had als moeder nooit mogen genieten van dit o zo schattige veulentje. Nozem en Vlerk hadden nooit de kans gehad om hun boevenstreken met hem te delen. Sekur had niet de kans gehad om diepgaande gesprekken met hem te voeren over het leven in NU. Amor had niet de kans gekregen om van hem ook een eerlijke zachtaardige leider te maken. En Liberty had hem heel graag de vrijheid en de ruimte binnen de kudde willen laten voelen en ervaren die voor persoonlijke ontwikkeling ook zo enorm waardevol was.

De tijd verstreek in NU , maar de pijn bleef. Op onverwachte momenten kwamen al die emoties weer eens voorbij in de kudde van NU. Ze mochten er zijn, ze werden gedeeld en heel langzaamaan ook beetje bij beetje geheeld.

Een jaar verstreek. De lente ging langzaam over in de zomer. Na een hete zomer kwam een gure herfst. Deze herfst werd opgevolgd door een strenge winter en toen was daar dan ineens weer het eerste meiklokje in mei.  De zon scheen en het witte meiklokje stak af in het schaduwrijke donkere bos dat aan een sappig groen weiland grensde. Totaal onverwacht kwam er toen uit dat donkere bos tussen de witte meiklokjes door heel voorzichtig en een beetje onzeker een klein schattig lammetje onverwacht de kudde van NU in lopen. Liberty en Sekur schrokken zich rot, want wat was dat voor een gek bolletje wol ineens in het weiland van NU ? En wat zaten daar voor gekke flapjes aan de zijkant van haar hoofdje? Konden dat misschien oren zijn die van bovenaf naar de zijkant waren gezakt???

De anderen deden heel rustig een stapje opzij en maakten eerbiedig ruimte voor dit lieve onschuldige lammetje, waardoor Dotje centraal kwam te staan in de kudde. Ietwat voorzichtig, maar toch zelfbewust en vol respect voor alle paarden betrad dit lieve onschuldige kleine wollige wezentje dapper de kudde van NU.

Liep ze stilletjes met een boogje op Dotje af en legde zich vervolgens naast het voorbeen van deze oermoedermerrie neer. Vol vertrouwen en vanaf de eerste seconde dankbaar dat ze na een lange onzekere en spannende zoektocht eindelijk voelde dat er ergens voor haar een liefdevol veilig plekje vrij was. Zonder woorden gunde de hele kudde dit lieve lammetje een plekje in de wereld en in de kudde van NU.

Vanaf de eerste dag maakte iedereen in de kudde tijd voor dit lieve lammetje dat de naam Lammie kreeg. Dotje zorgde onvoorwaardelijk vanaf die dag voor Lammie, alsof het haar eigen Bliksempje was. Vlerk en Nozem namen Lammie altijd mee als ze kattenkwaad gingen uithalen. Sekur leerde haar alle wijsheden van de natuur in NU. Amor probeerde van haar een echte leidende merrie te maken en van Liberty leerde Lammie dat ze in NU  altijd vrij is om liefdevol en vol vertrouwen aan te sluiten. Maar ook om hierin haar eigen plek in te kunnen en mogen nemen. Iedereen is er welkom en voor iedereen is er tijd. En iedereen wordt er gewaardeerd, gezien en geaccepteerd gewoon zoals hij of zij is.

De kracht van de kudde en de kracht van het hart.

Als we onze paarden en kinderen écht liefdevol zien en gewoon écht paard & kind laten zijn, een dynamische kudde & collectieve kracht, dan zijn ze onze allergrootste leermeesters en functioneren ze op hun allerbest. Dit ervaren en deze wijsheid delen in een kudde paarden is wat ik elk kind op de basisschool tijdens schooltijd ook zo gun met mijn unieke lesmethode PaardenPraatPlaten. Ik heb deze methode dus niet alleen ontwikkelt om volwassenen te helen, maar juist als gezonde voeding en degelijke basis voor elk kind! #levensmissie

Door kinderen paarden te laten observeren, spiegelen en gewaarworden als het gaat om sociale vaardigheden brengt bewustwordingsprocessen op gang die nooit bereikt kunnen worden in een klaslokaal of met welke huiswerkopdracht dan ook. De ontdekkingsreis, de verwondering én de levensechte ervaring met paarden maakt het dagelijks leven thuis of op school voor het kind vaak veel eenvoudiger. Via de paarden leren ze namelijk in de praktijk dat er soms sprake is van primaire en/of secundaire emoties die soms wel, soms niet bij het ‘hier en nu’ passen. Het paard zal hierop direct in het ‘nu’ feedback geven, zoals geen enkel ander mens dat kan. Toch zullen ze altijd liefdevol en dienstbaar in verbinding blijven met het kind en met de rest van kudde. Hierdoor volgt simpelweg na de feedback van het paard alleen nog het keuzemoment van het kind om in het ‘nu’ zijn of haar plek in te nemen of om juist ruimte te geven aan het paard. Niet meer dan dat. Vechten, vluchten of bevriezen is dan niet meer aan de orde. Gewoon alleen nog deze keuze maken is voldoende. Waargenomen door de kudde met zachte ogen zonder oordeel, brengt het een bewustwordingsproces op gang dat effect heeft op zowel het cognitieve, emotionele als het fysieke deel van het kind.

#lesgevenvanuithethart #sociallearning
#systemische #sociale #vaardigheden

#deklasuithetbosin #deklasuitdekuddein

#poweroftheherd #poweroftheheart #paardenpraatplaten

https://www.nieuwetijdskind.com/helen-met-de-kracht-van-het-hart-een-ontmoeting-met-medicijnpaarden/?fbclid=IwAR3J8ihV3D2kz8hxAZZupiuLtUNlRM5gT8IfWfSp3oQPnYvMQcJkZoYAuGY

Systemisch Perspectief & Sinterklaas

Ik vind het altijd heerlijk om mijn werk als systemisch paardencoach uit te leggen aan de hand van het verhaal van Sinterklaas. De metafoor van sprookjes vind ik zowieso geweldig!

Aan de hand van onderstaande 7 punten is de illusie van Sinterklaas makkelijk samen te vatten en te begrijpen. En eigenlijk is dit een samenvatting van wat er in elk familiesysteem gebeurd na een trauma, een verlies, een geheim, iets waar schuld of schaamte op berust of gaat het juist over iets of iemand waar de liefde naar toe stroomt. Net als in sprookjes gaat het over goed of over kwaad. Maar als één van beiden wordt buitengesloten wordt dit vaak systemisch onvoorwaardelijk en onbewust liefdevol teruggezet. Soms zijn thema's te pijnlijk om recht in de ogen aan te kijken. Soms is het te lastig om te verwoorden of bespreekbaar te maken. Soms denk je iemand te beschermen door een illusie in stand te houden, maar uiteindelijk is het meestal zo dat slechts de waarheid de 'familie waan' heelt.

1. De Illusie van Sinterklaas

Door de familie, de buren, op school, in winkels en in het Sinterklaasjournaal wordt Sinterklaas geviert en krijgt hij een plek in de samenleving en het systeem van het kind.

2. Liefde van en voor het kind

Alles wat met Sinterklaas te maken heeft wordt liefdevol en standvastig neergezet door alle betrokkenen en medeplichtigen uit liefde voor het kind. Het kind wordt gezien, gehoord en geprezen wanneer het zijn of haar liefde toont voor Sinterklaas. Zo is er sprake van balans in geven en nemen en wordt de illusie van Sinterklaas in stand gehouden.

3. Op(en)stellen van het verlangen en open staan voor teleurstelling

Wat ik heerlijk vind aan deze periode is dat kinderen volledig hun fantasie de vrije loop mogen laten bij het opstellen van hun verlanglijstjes. Kinderen leren hierdoor dat ze gehoord kunnen worden, maar ook teleurgesteld. Maar in ieder geval krijgen ze de kans om hun verlangen op te stellen. 

In mijn werk pas ik dit vaak toe als interventie en opening om tot nieuwe perspectieven te komen. 

Heb jij het lef om iets op je verlanglijstje te zetten wat niet past binnen het familiesysteem?

Wat zou je er op zetten als er sprake is van een overvloed en alles mogelijk is?

4. Creativiteit uit volle borst en van uit het hart

In deze periode zingen kinderen, ouders en grootouders samen, dansen we met en voor Sint en Piet, maken we volop knutselwerkjes en gedichten met een (verborgen) boodschap voor onze geliefde (en minder geliefde) familieleden. 

Als jij jouw verlangen vorm zou mogen geven, hoe ziet dat er dan uit? In mijn methode PaardenPraatPlaten ga ik ook altijd 1 bijeenkomst met kinderen en volwassenen creatief aan het werk. Vaak ontluikt hier vaak wonder boven wonder iets wat ondergestopt, vergeten of verwaarloosd was, iets wat voor grote vreugde zorgt en vaak echt een openbaring is van onbewust talent, een emotie of een passie.

5. Je 'Lot' trekken en accepteren wat/wie het is.

Jij trekt een lot en een ander trekt jouw lot. Loslaten en vertrouwen. Het is wat het is. 

In dankbaarheid (leren) ontvangen wat jouw lot is. Liefdevol (leren) aannemen van eventuele beperkingen van de ander en indien nodig bijstellen van jouw eigen verwachtingen.

6. Je plek innemen en de lege plek aannemen in je (schoon)familie.

Iedereen hoort er bij! Wanneer er mensen bewust of onbewust zijn buitengesloten voelen we dit tijdens het vieren van Sinterklaas. Een lege stoel heeft lading. Of dit nou door een overlijden is of door een familieruzie. Geef die persoon een plek en sluit hem of haar in je hart. Pas dan kan het stromen en dat is de essentie en de boodschap van dit familiefeest. Heet iedereen welkom in je hart.

7. De Interventie van buitenaf.

Uiteindelijk is er vaak iemand van buitenaf die dit hele plaatje bekijkt en besluit dat het kind te oud is of wordt voor deze illusie van Sinterklaas. Er worden opmerkingen gemaakt waardoor het kind begint te twijfelen en vragen gaat stellen over de identiteit van Sinterklaas en over zijn herkomst. Wanneer het in staat is om de juiste vragen te stellen en goed blijft doorvragen komt de aap uit de mouw en verdwijnt een stukje 'magie en fantasie' doordat 'Sinterklaas' een illusie blijkt te zijn. Het kind wordt een stukje 'volwassen' en gebruikt de volgende keer zijn of haar eigen gezond 'boeren/paarden' verstand, voordat hij of zij zomaar iets voor 'waarheid/Sinterklaas' aanneemt.

Ik wens iedereen een dankbare liefdevolle Sinterklaasavond en natuurlijk voor Amerigo extra veel liefs en lekkers!

Wil je zelf eens een Systemische Opstelling met Paarden ervaren?
Of spreekt de metafoor van Sprookjes je juist aan?

Maak dan gerust eens een afspraak via: info@cv-coaching.nl 

Alvast van harte welkom,

Charlotte van Iersel

www.CV-Coaching.nl 

The Secret of Social Learning

Deze avond reed ik enthousiast naar stal. Bareback achterin, hoofdstel en cap. Ik had zin om te gaan rijden met Amor.

Op stal aangekomen werd ik treurig van de verzopen rijbak. Werd ik me bewust van windkracht 7 en storm op komst. Kwam er ook nog spontaan een grote traktor aan met zwaailampen en oplegger. In deze oplegger werder vervolgens voor onze wei grote boomstammen gekwakt door een hijskraan. Jawel ook inclusief zwaailamp.

Mijn eerste overtuiging was....nou laat dat rijden maar zitten. Dat wordt toch niets.

Maar mijn enthousiasme werd door de verbinding met Amor en Liberty toch weer geprikkeld. Het daagde me uit om iets voor mezelf te vinden, wat vandaag nou wél in het voordeel was om toch te besluiten om te gaan rijden. 

En ik bedacht: Er zijn geen dazen meer, Jeej!!!

Dus ik besloot om toch te gaan rijden. Eerst te genieten zoals anders van het borstelen en het opzadelen. Gewoon op mijn gemak. De paarden in de stal rustig te laten kijken naar wat die boomslepers en boomsmijters aan het doen waren en te kijken hoe hun reactie hierop was. En een heftige reactie van beide paarden bleef uit. Dus besloot ik te gaan opzadelen en Liberty net zoals anders weer vrij te laten in ons Paddock Paradise. Ook hierin vertrok hij heel rustig en zonder spanning van alles wat er om ons een gebeurde. Dus ik besloot de rijbak te laten voor wat hij was en ook gewoon op de Paddock trails en de weides te gaan rijden die over het algemeen wel droog zijn. Ik liet Amor nog even naar een rustig grazende Liberty kijken toen ik vanaf mijn krukje op zijn bareback sprong en hij bleek door de verbinding met Liberty compleet gerust. Met als gevolg dat ik uiteindelijk super heerlijk gereden heb. De zon zelfs nog eventjes ging schijnen en ik me bewust werd van de kracht van de verbinding tussen Amor, Liberty en mezelf. 

Hoe zinloos het lijkt voor een ander dat Liberty in de buurt staat te grazen, maar hoe ik weet dat zijn rol essentieel is geweest en nog steeds is in het hele leerproces van Amor. 

Van de allereerste keer dat ik op de rug van Amor klom tot ook in deze keer onder deze extreme omstandigheden deed het iets met mij en dus ook met Amor dat Liberty gewoon rustig zijn eigen ding bleef doen. Dat gaf vertrouwen. Dat gaf zelfbevestiging en dat gaf ook weer het enthousiasme waar ik mee naar stal vertrokken was!

Amor is nu 6 jaar oud en veel mensen zullen vaak gedacht hebben de afgelopen jaren dat het inrijden etc. veel te lang duurde met hem, omdat ik het op mijn manier wilde doen en niet op de 'normale' manier. Maar ik weet nu zeker voor mezelf dat ik blij ben dat ik dit tempo en deze richting met hem wilde lopen en ook waarom! Ik weet namelijk nu dat ik met mijn 6 jarige door de bossen van Oirschot heb gereden met de koets terwijl er een helicopter naast het bospad ging landen. En ook vandaag weer onder deze omstandigheden vertrouwden we elkaar en hebben we geen van beiden 1 seconde getwijfeld aan het geheel dat het niet veilig zou zijn of dat 1 van ons beiden de ander in gevaar zou brengen. 

En die basis ligt echt niet alleen bij mij. Die ligt bij alle mensen en paarden in zijn omgeving waar hij in alle veiligheid en vol vertrouwen van mocht leren. Die hij mocht observeren. Waar hij onderdeel mocht zijn van de verbinding. Voor mijn gevoel ligt hij al bij zijn moeder Hope, bij Vlerk die hem introduceerde in onze kudde, bij Nisco die hem leerde wat zacht leiderschap en zijn plek in onze kudde was, die hem grenzen stelde en bij Liberty die ik altijd reed waar hij bij was en die nu op pensioen is en hem rustig vanaf de wei gadeslaat met een wijze en trotse blik. Die na het rijden bij ons aansluit en hem komt kriebelen met zijn bovenlip, omdat wij samen vinden dat Amor het goed gedaan heeft. 

Wat een rijkdom! En wat ben ik blij dat ik ben gaan rijden, omdat er geen dazen waren 😍🍀