Hoezo ben ik anders?

Iedereen erft toch het telepatisch vermogen van z'n vader, het zesde zintuig van z'n moeder en het empatisch vermogen m.b.t. mens en dier zoals z'n ouders dat ook hadden?



De afgelopen maanden kwamen er veel zaken op mijn pad die me deden inzien dat bovenstaande blijkbaar toch echt niet bij iedereen het geval is!

Ik ben opgegroeid met boodschappen zoals:
Leef en Straal.
Blijf altijd trouw aan jezelf.
Ontdek je innerlijke rijkdom.
Hanteer de 3 seconde-vraag en antwoord dan 'gewoon' op je gevoel.

Wanneer ik verbanden legde als frequentie - hertz en dat vertaalde naar hart keek niemand me thuis raar aan.

Waarnemen met alle 6 je zintuigen ook niets bijzonders bij ons thuis.

Empathie, betrouwbaarheid, correct handelen en verbanden leggen zijn ook met de paplepel ingegoten. Net als achter facades kunnen kijken. Vertrouwen op je innerlijke kracht, leven in de natuur....heel normaal.....tot vorig jaar had ik nog nooit gehoord had van sjamanisme en/of HSP! Hoezo ben ik anders? Dat ziet, voelt en ervaart toch iedereen???

Nonverbaal met dieren communiceren en soms niet begrijpen waarom mensen praten als ze niets te zeggen hebben.......allemaal als heel normaal en bespreekbaar bij ons thuis. Je begrepen en geaccepteerd voelen ook normaal en een optimistische leveninstelling.....hoezo kan dat ook anders dan?

Het besef begint me nu te dagen dat niet iedereen ziet, voelt en ervaart wat ik zie, voel en ervaar. Bewustwording daarvan voelt als nogmaals thuiskomen en kon blijkbaar pas in deze fase van mijn leven na het overlijden van mijn vader en moeder tot stand komen.

Mijn moeder zei weleens dat ik misschien niet altijd alle dieren die ik vond mee naar huis moest nemen of moest redden, maar ook dat zei ze zonder oordeel. Wat een rijkdom besef ik me nu nog meer dan toen al het geval was!
Zo volgde ik in de winter vol sneeuw van 2009 ook mijn hart om een roofvogel uit het water te redden. Hij was daar vermoedelijk in terecht gekomen omdat hij verzwakt was en omdat de aanhoudende sneeuwval de kans op het vinden van een prooi verminderd had. Toen leek mij de meest logische oplossing op dat moment dat ik een dikke boomstam die over het water lag zou beklimmen om deze grote vogel uit het water te vissen. Blijkbaar is dit dus niet iets wat iedereen zou doen.....en toen ik die klauwen rond mijn rechterhand voelde en later bij de huisarts mijn tetanusspuit moest gaan halen besefte ik me eigenlijk ook pas voor het eerst dat het redden van alle dieren op mijn pad misschien wel 'vreemd' was! Maar ik wist wat de vogel bedoelde en ik vertrouwde erop dat ik hem kon helpen gewoon door goed te luisteren naar de signalen op mijn pad. Misschien heeft deze vogel me indirect ook wel een enorm wijze les meegegeven door deze ervaring te delen met mij!


Zoals ik al eerder heb aangegeven komen er namelijk in mijn leven altijd de juiste informatiebronnen op het juiste moment op mijn pad. De afgelopen maanden waren dat de volgende signalen:
* Er kwamen verzoeken van ouders met hoog sensitieve kinderen naar mij.
* Het tijdschrift voor parapsychologie en de website www.parapsy.nl vond ik thuis.
* Kinderen van Nu van Meg Blackburn Losey trok mijn aandacht in de boekwinkel.
* Ik schreef me in voor de workshop bij www.3pk.nl over hoogsensitiviteit herkennen en erop coachen van Marije Verstegen (Duizend Deuren) en Marike Liemburg (Liemburg Paard&Kracht).
* Via mijn beste vriendin kwam het boek Als je teveel voelt... van Jutta Nebel over Hoe Hoog Sensitieve personen het dagelijks leven ervaren naar me toe.
* De paardenjongen van Rupert Isaacson kreeg ik op de dag van de HSP workshop van een collega uit het onderwijs.
* Ik kom verschillende oudcollega's uit het onderwijs tegen.
* Ik krijg een baan aangeboden om weer een groep 7 te gaan draaien op een Jan Lighthart school.

Kinderen en onderwijs zijn nooit helemaal uit mijn systeem gegaan. Alleen de laatste 3 jaar door mijn werk bij Achmea en mijn persoonlijke ontwikkeling als paardencoach even wat naar de achtergrond verdwenen. Er gebeurd namelijk zoveel de laatste jaren met mij persoonlijk en ook met de mensen die bij mijn paarden komen en om me heen, dat ik voel dat ik me eerst zelf verder wil ontwikkelen, voordat ik weer aan onderwijzen kan beginnen. Er is nog zo onwijs veel te leren en te ontdekken! Ik kies er daarom nu voor om gewoon verder te gaan met de mensen en kinderen die toch wel op mijn pad komen en het onderwijs komt vanzelf wel weer meer in beeld als de tijd daar rijp voor is. Paarden, het bos en kinderen zijn in mijn belevingswereld toch al onlosmakelijk met elkaar verbonden. Hoe en wanneer ik daar operationeel iets mee ga doen bijvoorbeeld als CV-school, dat komt stapje voor stapje op den duur wel weer steeds helderder in beeld. Daar vertrouw ik gewoon op.

Als reactie op het verzoek om weer terug te keren naar het onderwijs maakte mijn hart namelijk een sprongetje van geluk, maar toen ik bij mijn paarden was voelde ik dat dit nog niet het juiste moment was om hier nu op die manier mee van start te gaan.

Ik ben blijkbaar 'anders' en het onderwijs dat ik in de toekomst wil gaan verzorgen zal ook 'anders' zijn. Veel meer van deze tijd en gericht op de Kinderen van Nu!

Alles wat je aandacht geeft groeit en ik voel dat ik het onderwijs weer meer aandacht mag gaan geven en dat hier nu ook weer ruimte voor is, zonder dat ik mijn paarden of Achmea daarvoor hoef los te laten. Onderwijs met paarden is waar ik naar toe wil! De locatie in het bos is ook een feit. Mijn CV-school zou meer gericht zijn op je plek vinden in de huidige maatschappij. Ieder kind werkt aan zijn of haar persoonlijk CV aan de hand van compas afspraken gemaakt op basis van vertrouwen in ieders persoonlijk innerlijk compas. Het gave is dat luisteren naar het innerlijke kind vermoedelijk een stuk makkelijker zal gaan als je zelf nog een kind bent! In welke fase zit het kind? Waarvoor is het intrinsiek gemotiveerd? Het levensdoel van het kind wordt bereikt door middel van 'onderwijs' op maat! Ik zie flexplekken en parttime-mogelijkheden. Een persoonlijke coach of human resource manager met een enorm netwerk voor het kind/de kinderen zou in mijn ogen geweldig zijn.
Een 'school' waar iedereen het recht heeft om 'anders' te zijn!

Van bovenaf gadegeslagen door een biddende buizerd.......

Symbolische betekenis van Buizerd:
De buizerd staat symbool voor doortastend, scherp en een nieuwe visie ontwikkelen. Ook staat hij symbool voor de dood en wedergeboorte.

Die kwam en komt dus niet zomaar 'toevallig' op, boven of langs mijn pad al heel mijn leven!